maandag 8 juli 2013

Chilling at the Sassafras River!

It was another hot day last saturday, and Firery and Del took me to their friends place in Chesapeake. They had a beautiful house on the riverside and we spent an amazing day there. The water in the river was, unlike Dutch rivers, very clean and fresh. After we arrived at the house and shook hands we went to sit on the river bank. Since the lawn was very big, we didn't walk there. We drove a golf cart, just like in Elvis the Movie. I can't imagine having to mow that lawn, that must take like forever. Instead, I would strategically place goats allover so they would take care of that. Or sheep. Goats are cheaper though, I think. And sheep are more work, because instead of mowing the lawn every month you have to mow the wool from the sheep. And that seems like a nasty job to me, I would rather mow the lawn. Anyway, it was great to sit next to the river and watch people waterskiing and stuff.

Het was weer een hele warme dag afgelopen zaterdag (37 graden) en Firery en Del namen me mee naar vrienden die een mooi huis hebben aan de Sassafras rivier. We hebben daar een heerlijke dag gehad. De rivier was erg ondiep, met heel helder en schoon water, heel anders dan een Nederlandse rivier. Dit water stonk ook niet. Nadat ik kennis had gemaakt met gingen we naar de rivier om daar lekker in de schaduw van een boom te zitten met een drankje. De rivier ligt aan hun achtertuin, maar hun gazon was zo groot dat we niet te voet gingen, maar met een golfkarretje naar de oever reden.  




I had never been on a jetski before, so Beth took me for a ride on one. It was amazing. I didn't know these things could run so fast, it is like riding a motorbike on the street. I had to hold on tight to the machine so I didn't fall of while accelerating. We went all the way down the river to a small yacht harbor and Beth told me more about the surroundings there. She grew up living next to the river, which must be amazing I think. Later on they tied a raft on a rope behind the speedboat. People can get on the raft and hold on tight, while the boat accelerates and makes turns. I got on it and was told to hold on tight again. Beth drove the boat and I was pulled over the water high speed. In the corners the raft I was on even got airborne. I fell off twice, landing in nicely warm water to be picked up again. This was great fun. Del made a video of me on the raft, which I will try to post here later.

Ik had nog nooit op een jetski gezeten, dus Beth nam me mee achterop zo'n apparaat. Ik had geen idee dat die dingen zo hard konden. Ik moest goed vasthouden om er niet achterover af te duikelen tijdens het optrekken. We zijn een stuk de rivier af gevaren en Beth vertelde me meer over de omgeving. Ze is daar aan het water opgegroeid. Later bonden Beth en kornuiten een soort rond rubberen vlot met een touw aan de speedboot. Vervolgens voeren ze met hoge snelheid over het water en maakten scherpe bochten, waardoor dat vlot naar buiten werd geslingerd. Ik ben als eerste op dat vlot gaan liggen en mij was verteld om stevig vast te houden. Heerlijk is dat, op zo'n vlot, een achtbaan is er niks bij. In de bochten ben ik met vlot en al los gekomen van het water, en koste het me veel moeite om vast te blijven houden. Ik ben er twee keer afgedonderd, en belandde met een flinke vaart in de rivier. Het water was heerlijk warm, dus dat was verder geen probleem. En ze vertelden me pas achteraf dat er ook slangen in rondzwommen. Toen ik dat had gehoord ben ik dat water ook niet meer in geweest. 





These animals you see here were all caught on the riverside. The crabs originally have blue scissors, but after cooking them they turned red. They were a lot of work to take apart and get the meat out, but they turned out to be a real delicacy. Hunter caught a black snake, that would be grilled later in the day. I was told that snake tastes like chicken, so I was willing to try it.

De dieren op de foto's hier zijn allemaal gevangen naast de rivier. De krabben zijn blauwe krabben, die na het bereiden rood kleuren. Het was een een karwei om die dingen te pellen onder samoerai zwaard zoals ik gewend ben, maar ze bleken wel heel erg lekker. Hunter had een zwarte slang gevangen die later op de dag gegrild zou worden. Mij was verteld dat slang net als kip smaakt, dus ik was wel bereid om dat een keer te proberen. 




Americans like to play a game called Cornhole. It is the most popular game since horseshoe throwing became less popular. Pete explained the game to me and gave me some advice as well as motivational support during the game. The object of the game is to throw a small bag filled with corn into a hole in a wooden board. Now I am not an athletic guy at all, and I really suck at any game that involves a ball or throwing anything. However, I turned out to be a real cornholing talent and threw one bag after the other into the hole, leaving the other team in deep shame. Because of my amazing performance during the game, Beth and Donna, who are of native blood of the Ho Chunk tribe, honored me by accepting me as a tribe member with the name The Great Cornholio. After that I told stories about my great adventures in the Wooden Shoe tribe in our soccer war against the germans, the rescue of the lowlands by filling up holes in the dyke with eleven fingers, and my big successes in bagwalking and cookie snapping on Queens day. The Americans breathlessly listened to my stories and after putting my autograph on the cornhole bags it was dinnertime.

Amerikanen spelen graag een spel met de naam Cornhole. Het is daar erg populair sinds het hoefijzer gooien populariteit verloor. Bij het spelen van Cornhole moet men zakjes met mais erin door een rond gat in een plank gooien. Pete gaf me wat tips en moedigde me op Amerikaanse wijze aan. Nu ben ik absoluut niet goed in sport, zeker niet als er met dingen gegooid moet worden, maar Cornhole spelen blijkt een van mijn talenten te zijn. Het ene zakje na het andere gooide ik in het gat en de Amerikanen konden niet anders dan schaamtevol toekijken hoe ik het andere team verpletterde. Vanwege mijn exceptionele prestatie in dit spel werd ik door Beth en Donna, die gedeeltelijk van indaans bloed zijn en lid zijn van de Ho Chunk stam, opgenomen als bloedbroeder met de naam The Great Cornholio. Daarna luisterden ze allemaal ademloos toe terwijl ik verhalen vertelde van mijn eerdere avonturen als lid van de Houten Schoen Stam in onze voetbaloorlog tegen Duitsland, het redden van de lage landen door gaten in de dijk te vullen met mijn elf vingers en mijn prestaties bij het zaklopen en koekhappen op Koninginnedag. Nadat ik mijn handtekening op de Cornhole zakjes had gezet was het tijd voor het avondeten. 





When Americans have dinner, they put out more food than we do at an average Dutch wedding. Also, they like to have their meat grilled until it's almost black. We don't do that in Holland, but it tastes great! The meat on the grill that looks like cut up eel is the snake. There were also spareribs, shrimp, corn, different kinds of salad, aspergus lasagna, broccoli and watermelon. In America people don't peel the aspergus, they just eat them with the green stuff still on it. Everything was delicious, the snake however was a little tough to eat. It resembled a cut up bicycle tire. The taste was nice, but the substance was like tough rubber, I could hardly get my teeth in it. Hunter offered me another piece of the snake multiple times, but i thanked him for the offer and ate the spareribs instead. As a desert we had great homemade icecream that Firery brought.

Als Amerikanen eten dan zetten ze meer gerechten op tafel dan op een gemiddelde Nederlandse bruiloft. Ook houden ze ervan om hun vlees te grillen totdat het zwart is. Zeer ongebruikelijk in Nederland, maar het smaakt heerlijk. Het vlees op de gril dat eruit ziet als een in stukken gesneden paling is de slang. Daarbij hadden we spareribs, garnalen, maiskolven, salades, asperge-lasanga, broccoli en watermeloen. In Amerika pellen ze hun asperges niet, ze eten die gewoon met schil en al op. Het smaakte allemaal heerlijk, behalve de slang, dat was meer een soort fietsband qua substantie. Ik heb een stuk geprobeerd, maar kreeg het niet echt voor elkaar om de rubberachtige stukken vlees eraf te schrapen. Hunter heeft me zo'n 1.276 keer een tweede stuk slang aangeboden, maar ik heb vriendelijk bedankt en ben maar spareribs gaan eten. Als desert hadden we heerlijk zelfgemaakt roomijs van Firery. 




Here is a picture of us together, except Firery who took it, and Guido, who told these great stories in a New York accent. I hope to learn that accent one day. From left to right you see Pete, Del, Steve, Kate, Beth, The Great Cornholio, Hunter, Donna and Nick. Thank you guys for a wonderful day, I had such a great time!

Hier is een foto van de hele groep samen, behalve Firery, die de foto nam, en Guido, die ons prachtige verhalen vertelde met een zwaar New York accent, iets dat ik ooit nog hoop te leren spreken. Van links naar rechts zie je Pete, Del, Steve, Kate, Beth, The Great Cornholio, Hunter, Donna en Nick. Bedankt allemaal voor een prachtige dag, ik heb me uitstekend vermaakt! 



1 opmerking: