Baseball!

I'm home now for a while, and I have adjusted my sleep cycle to Dutch standards again. Well, maybe English standards, because I always tend to go to sleep a little later than most people do here. It also took me a while to get used to being at home again, alone, instead of being with friends constantly. It's nice to have my own stuff around, but I did miss have people (and cats!) around. I made cardboard dolls of Kil, Firery and Del and we eat icecream together in the morning. When it gets dark I put cardboard Paul on my balcony with the cardboard chickens, where he will be closing their door. Since Kil is very busy most of the time I have to move her doll allover the place constantly. I am looking for a cheap remote controlled toy car that can carry it so I can ride it around while sitting on my couch. I also need to find a way to make toy cats loose hair. If you have any idea how to do this, please let me know!

Todays blog will be in English only, for no particular reason other than laziness. Also, we have been talking Dutch in the Netherlands for hundreds of years, I think it is about time we let another language have its turn.  

The day before I flew back to Europe I was tired. We decided not to do too much, just some more souvenir shopping and packing. In the evening Firery and Paul took me to a baseball game, which was very interesting. Baseball is one of the most popular sports in America. They play football too, but they seem to have some trouble producing round balls. American footballs look like an egg, and their field is full of lines. They also run with the ball in their hands, which would be totally unacceptable in the Netherlands. Baseball however is a totally different kind of sport. I have played baseball a few times on highschool, but I never really understood the game, because I always chose a spot way back in the field so I could smoke a cigarette. Baseball gloves are perfect to hide a cigarette in so the teacher doesn't see it. American baseball is way different, though. A lot of rules in the game were totally new to me. I was lucky though, Firery and Del also invited Chris, an English professor who, according to Firery and Del, knew everything there is to know about the game.

When we arrived at the stadium I felt like being in Holland again for a moment. Not because of the people or the stadium or anything. It was the fact that, however we already had tickets, we had to stand in line at the ticket booth. Something bureaucratic like that is probably made up by a Dutch politician who emigrated. The tickets we got gave us a seat way back in the stadium. If it were a soccer stadium we would be very close to the field, but Firery and Del told me they were not the best seats, and we would move to better ones after the game started and the uniformed guard would be gone. That made me feel right at home again, because sneaking to more expensive seats could have been something my mother made up. The home team were called the Blue Rocks. I know blue rocks from the Breaking Bad TV-series, but I am not sure that those were the kind of blue rocks that the team was named after.

 Baseball games take a lot more time than soccer games. Appart from hitting the ball, running, catching the ball and start the whole sequence over again, a lot of other stuff has to be done, things I never knew about. When Chris arrived I was able to ask all my questions about the game. Chris didn't look like a professor at all. He was a very casually dressed guy with a very friendly face who had a constant mischievous smile, as if he didn't take existance seriously and was secretly making fun of it, in a mild way. I also thought I saw a halo of light around his head, but that could have been the heat. I was convinced he was the reincarnation of the Buddha, untill Firery and Del introduced me, and told me this was Chris. We got us a drink and I then realized the game had already started. I was amazed I had missed the start of it, nobody yelled or sang war songs like in a Dutch stadium, nor were any fireworks thrown or riot police forming lines of defence. Everyone acted the same way as they did before the game started, and many were just walking up and down to the bar and icecream stands. Children were playing around the seats and people watching the game were having conversations and were making phonecalls. Chris explained the rules to me, while pointing his finger to specific areas on the field and people dressed in horsebackriding suits on the field. I have no clue what he told me really, it was as if someone was trying to explain complicated math kung fu to me. Now and then Chris asked me if I understood, and I enthusiastically nodded, scared he would try to explain the complex process again. The essence of the game was that one team tried to hit the ball far away, while the other team threw it back again. When Chris had explained the rest of it, and I asked him some questions that made it look like I actually seemed to understand, we came to talk about other subjects, like books, cultural differences between our countries and stuff like that, which was much more fun.

A furry walked by dressed in a Blue Rocks team, and I learned this was Rocky, the mascotte. Rocky was very popular and got hugs from all the kids, and me. He also shook my hand, but he had very sweaty paws. Unlike Dutch mascottes, in America they actually play a role in the game itself. During the game, Rocky suddenly came out dressed in a karate suit, and started to smash wooden planks that were held by three assistants. I was surprised that baseball had so many different aspects. I asked Chris about it, but it turned out that he didn't know as much of the game as Firery and Del had made me believe. He needed more and more time to think of an answer to my questions, and he couldn't really tell me much about Rocky's karate techniques, nor about the giant Hotdog, Moose and Donut that were in a running match around the field during the game. When a guy dressed like Sellery ran out on the field after a homerun I was starting to get really confused. By the time I saw three children with big sticks hitting on a guy dressed as a giant bug I was totally flabbergasted. Sports in America aren't just very complex, they are also very very weird. I took a cigarette break outside of the stadium to get back to myself after seeing these bizarre scenes. Meanwhile the game went on and on, and I started to realize why the people were not yelling and cheering and jumping all the time. This was gonna be a long sit. These people knew, and were saving their energy.

 

 It started to get dark slowly, and still the scoreboard was half empty. It was clear though that the Blue Rocks were way behind and risked loosing the game. Suddenly there seemed to be a very exciting moment in the game. I noticed, because I saw a few people raising their eyebrows, and a woman stopped knitting for a moment and looked up to the field. One guy yelled, but I am not sure it was about the game. Maybe someone stole his drink. Chris explained that if the guy with the bat was able to hit a homerun then three of his teammates could make it to the home spot and a guy dressed as sellery would run out again, giving the Blue Rocks enough points to turn the game around. Instead of hitting the ball however, he made a vertical movement with the bat and hit the floor with it. "Ooooh, too bad!" I yelled out, expressing my dissapointment on this crucial moment. Chris then explained that the hitman (or did he use another word?) always taps the floor before he gets ready to hit the ball. When the guy did hit the ball, the crowds reaction wasn't much different than when he hit the floor. The Blue Rocks didn't make it to a homerun. A woman went back to knitting and Firery and Del decided this was the moment where we would change to the expensive seats, even though we didn't have the proper ticket for them. Right after we sat down very close to the field, I noticed the uniformed dude standing just behind us. I put a lot of effort to act natural, and took a sip of my fake beer as if I had been sitting there during the start of the game. Del and Chris were watching the game again while Firery was looking up something on her iphone. My mind wandered off for a moment, when suddenly I saw Firery duck and a baseball barely missed her. It hit an empty seat with gigantic speed. At first I thought the people who had payed a lot of money for their ticket had gotten angry at us and started to throw stuff, but it was the damn baseball. A few moments later a guy hit the ball and the bat broke. A pointy part of the bat got launched towards the audience and landed just in front someone standing next to the field. After a while another ball was launced into the crowd, and then another. I decided to skip my plan of taking a nap, since I had to pay attention to flying objects sitting so close to the field. Why were these seats more expensive? It was freaking dangerous to be sitting there!

  
While the game was still going on, and some guys were shaving the beard they had grown during the first part of it, I decided to take another cigarette break. Soccer games are much shorter, and the gameplay is much more intense. This has pros and cons, and the good part about baseball games is that there is enough time to check out cute women, and get a drink, or to take care of your koala bear in the mensroom. During soccer you can't go pee, because when your team scores while you are wasting time in the toilet, people will make fun of you missing it during the rest of the evening. Baseball isn't like that though, and I do think the players do deserve a lot of respect for being so concentrated while so much time goes by that archeologists are doing excavations to learn about the time when the game started. When the game was over and we walked back to the car it seemed that years had gone by. I didn't get bored or anything, I really liked being at the game, but I could have never imagined that baseball takes so much time.

Back home we enjoyed more of Firery's homemade icecream and I went to pack. Del asked me what time I had to be at the airport in New York the next day, so I glanced at the paper and we calculated we would have to leave at 9 AM. Traffic could be dense around NYC, and I didn't want to miss my flight back home. More about my flight back home will follow soon.

Baltimore!

After our visit in Washington, Firery, Del and I made a stop in Baltimore to have a late dinner. Navigating to Baltimore was pretty easy, even though Del was using his car navigation and Firery used an iPhone app to do the same. Meanwhile they discussed about the best route options based on these two sources. These advanced navigation techniques brought us to the harbor, that had been renewed and changed into a boardwalk paradise with restaurants, bars, waterbikes, cute women on high heels and the reflection of my smiling face in all the windows we passed. We chose a nice Spanish restaurant where we enjoyed a great dinner while watching the sun go weak while the electric lights grew stronger.

Na ons bezoek aan Washington zijn Firery, Del en ik in Baltimore gestopt voor een laat diner. Het navigeren naar Baltimore was redelijk makkelijk, ook al gebruikte Del zijn autonavigatie en Firery een iPhone app, en werd de route bepaald door een soort concensus die bereikt werd na enige disussie en complexe beargumentering van beide partijen. Uiteindelijk bracht dit ons naar de compleet vernieuwde haven, waar fabrieken en opslagloodsen plaats hadden gemaakt voor een houten boulevard met restaurants en bars en nog meer van dat leuks. We kozen een Spaans restaurant en genoten daar een heerlijk diner terwijl de zon achter de gebouwen verdween terwijl er blikken licht van feestlampjes werden opengetrokken.

Firery and Del had told me that years ago these harbor surroundings were run down and not safe. Since the town had invested in this area it was doing better and better, and this had spread to surrounding areas. When we got back to the car, Del activated his navigation software and it pointed us back to the highway. We were headed back home, where seven cats and a shitload of mosquitos were waiting for us. Firery was somewhat surprised by the route that was chosen, and she pointed out that there was a highway inlet much closer than the machine indicated. The machine however laughed in an evil way, and took us through a street that didn't look as fancy as the previous ones. When I looked out the window I looked straight into a couple of reddish meth eyes, that belonged to a man walking on the sidewalk with a lot more movements that are needed to just walk. Firery asked to lock the car, since she was not feeling safe, but it was already too late. I saw the guy reach for his gun, so I quickly pulled mine and shot him right between the eyes. Del had quick reflexes, and with screaming tires we drove away from the scene. On the intersection however we were cut off by a black car and we had no other choice than to leave it and run. I shouldn't have looked back, but I did anyway, and tripped and fell while I saw the posse come closer. Del threw a shotgun towards Firery and shouted that we should aim at the saddlebags. With his handgun Del hit the first one, and it worked! The guy jumped off his horse to inspect the damage, and cried about the hole in his brandnew bags. I shot another one in the hat, that flew off and made the pursuer turn around to pick up his hat. While Firery shot another three saddlebags we heard the cavalery trumpet and the posse left. We quickly ran down the street into a rundown saloon and ordered a bottle of whiskey for Del and Firery and a glass of milk for me. After Del shot holes in coins we threw in the air, we won fresh horses in a poker game and rode onto the sunset while we sang old western songs.

Na een lange reis terug kwamen we eindelijk weer thuis aan waar zeven katten en een shitload aan muggen op ons wachtten.   

Here's a picture of Hogwash soap advertisement, which has no connection to this story or Baltimore whatsoever.

Hier een foto van Hogwash Zeep reclame, wat totaal niets met dit verhaal of met Baltimore te maken heeft.

Eating Habits in the USA!

I'm back in the Netherlands again. Flying back home was an easy ride, since I had two seats to myself. One of them a window seat, so I got to see Chicago from the air after taking off there. The big lake was immense. I saw a big grey cloud hanging over the city, not sure what is cooking there, maybe they are grilling snakes for the whole town. Eating habits in the USA are somewhat different compared to the Dutch. When going to a restaurant for instance, people in the USA have to wait to be seated. They announce their arrival to the host, and then a conversation follows, where the guests tell the host where they would like to have dinner, and the host will adapt the planning accordlingly. There seems to be a lot of planning involved in where people sit. In Holland this would not work. Here people pick an empty table they like best, and if anyone would say they have to wait to be seated, the Dutch would become impatient and leave. After ordering, in the USA dinner comes fast. In Holland, for some weird reason the people become very patient when they have sat down, and they will wait much longer.

Weer terug in ons kikkerlandje, na een ontspannen vlucht terug. Ik had twee stoelen voor mezelf, eentje naast het raam, waardoor ik Chicago vanuit de lucht heb kunnen zien, ook een gigantische stad. Er hing een grijze wolk boven Chicago, dus ik vermoed dat ze iets aan het koken waren voor alle inwoners, geen idee wat precies. Misschien wel tig slangen. Eetgewoonten in de VS zijn verschillend van die in Nederland. Als men bijvoorbeeld naar een Restaurant gaat, dan moet men daar wachten om een plaats toegewezen te krijgen. Men meldt zich bij de gastheer of -vrouw, en dan volgt een hele discussie waar het beste plaats genomen kan worden. In Nederland zou dit op de meeste plekken niet werken. Mensen gaan gewoon aan een leeg tafeltje zitten wat ze het meest bevalt, en als iemand van het restaurant komt zeggen dat ze zich eerst moeten melden, dan gaan ze wel ergens anders naartoe. Tenzij in hele chique restaurants wellicht, maar daar kom ik nooit dus daar weet ik ook geen donder van. En dat vind ik prima, ik wil een berg eten, geen berg omgangsvormen. Voorts duurt het in Amerika niet lang voordat je je eten krijgt. De MacDonalds in Eindhoven doet er langer over om een hamburger te maken dan een gemiddeld gerecht in een Amerikaans restaurant. Fast food heb ik in Amerika niet gegeten. Waarschijnlijk krijg je daar je Big Mac al voordat je 'm besteld hebt. 

These weird fries are sweet potatos. They taste very funny. I have never had these in the Netherlands, even they taste great with mayonaise. As you can see they cut them up in a Belgian way, rather than thin fries like the French ones. I am not sure what the green stuff on them is, nor why it is on there. Maybe the cook dropped some by mistake when he was handing a plate over with a vegetarian dish on it.

Deze rare frieten zijn zoete aardappelen, ofwel yams. Ze smaken wel lekker, wel een beetje vreemd. Ik heb deze dingen in Nederland nog nooit gezien. Ze snijden ze als belgische fritten, dus niet in dunne steeltjes zoals french fries. Dit spul zou het hier best goed doen, want met mayo smaken ze ook prima. wat het groene spul erbij doet weet ik niet. Waarschijnlijk heeft de kok dat er per ongeluk op laten vallen toen hij een ander bord doorgaf met vegetarische schummubbie. 

On the menu of a great Spanish restaurant in Baltimore I noticed a funny description. It says that today paella is a rice dish that can have any ingredient that goes well with rice. I asume Spanish chefs might find this very offensive, since they are very proud on the traditions in their cooking. Americans have incorperated food from all parts of the world, and somewhat changed them into something they like. Pizza for instance is very different from Italian pizza, in the USA they put anything they like on there. Candy bars, originally from the Kandee Tribe in Mozambique, where they were ritual food during the 8 day festival of the Big Tit, are deep fried in Texas. And the long bread from France is reshaped into a rope knot and eaten as a pretzel. Oilbals, that we eat in Holland during New Years Eve, have a hole in them and are renamed as donuts. I presume they were carried on a stick in the old days, that would explain why the hole is in there. Or it is like swiss cheese, where the holes are the best tasting parts of the cheese.

Op het menu van een Spaans restaurant in Baltimore trof ik deze beschrijving van paella aan. Kort gezegd is volgens deze internationaal geschoolde chef paella een gerecht met rijst, waarin je alles kwijt kunt wat goed smaakt bij rijst. Ik vermoed dat traditionele Spaanse chef koks het hier niet mee eens zullen zijn. De Amerikanen hebben gerechten uit de hele wereld aangepast naar hun smaak. Pizza aldaar is heel anders dan Italiaanse pizza. Ze mieteren er alles op wat ze willen, ook al heeft het met pizza weinig te maken. Zo zag ik pizza's voorbij komen met halve hanen, aardappel, muesli repen, slangepootjes en berelullen. Chocoladerepen, ofwel Candy Bars, die oorspronkelijk uit Mozambique komen waar ze door de Kandee stam gedurende het 8 daagse Grote Tietenfestival worden gegeten, worden in Texas gefrituurd. Overigens frituren ze in Texas alles, ze hebben zelfs een jaarlijkse wedstrijd waarbij men prijzen kan winnen door eten te frituren wat eerder nog nooit gefrituurd is. Stokbrood uit Frankrijk wordt in een scheepsknoop gelegd en gegeten als Pretzel. En oliebollen in Amerika hebben een gat in het midden en worden Donuts genoemd.   

Another thing I noticed is that Americans mix M&M's with popcorn. Apparently they assume it is the same kind of food. They forget about the fact that popcorn and M&M's have been at war for over 12 years now, since the popcorn incident in 2001 where a group of M&M's was insulted by popcorn while scratching their peanut. The conflict came to a boiling point when the M&M's struck back in the Battle of Cornholio, where big numbers of popcorn were surrounded by three regiments of M&M's and were crushed by a giant M&M called Chuck. Chuck later wrote in his memoires that his actions were a result of mind control by the CIA. The American government refused to comment on any of these events. After that, Chuck went through intensive surgery and now lives his life as a peanut in Mozambique.

Een opvallend gerecht was deze mix van popcorn en M&M's. Men eet dit in de bioscoop tijdens films. Tja, doen wij ook. 

Back to the Netherlands!

Time has gone by so quickly. Tomorrow I will be leaving already. Early in the morning Del and Firery will drive me to the airport in New York and soon after that I will be flying above the atlantic again. I've seen so much on this amazing journey, too much to describe in the blog so far. So I will be posting some more stories about my adventures when I get home, like our visit to Baltimore, going to a baseball game, happy hour, dinner in the American way, visiting a movie theatre and more!

De tijd is voorbij gevlogen. Morgen ga ik alweer, terug op weg naar Nederland. 's Morgens vroeg brengen Del en Firery me naar het vliegveld in New York en kort daarna eet ik weer een hamburger terwijl ik boven de oceaan hang. Ik heb heel veel gezien tijdens deze prachtige reis, meer dan ik tot nu toe heb kunnen beschrijven. Dus als ik weer thuis ben ga ik nog wat meer bloggen over mijn avonturen, zoals ons bezoek aan Baltimore, het bijwonen van een honkbalwedstrijd, happy hour, uit eten op Amerikaanse wijze, een Amerikaans bioscoop bezoek en meer! 

Some call it a coincidence, some call it fate, when we were out to dinner the other day there was one boat on the docks next to the restaurant. And the name of the boat was Lollygagger, just like we are called on Second Life in our virtual community, the Lollygaggers. Without that group I wouldn't have met Kilara, Firery, Del, Isa, Duda and Argo. Thanks Kilara, Firery and Del for the hospitality and for showing me your beautiful country, thanks Duda, Isa and Argo for meeting up with us, and thank all of you for reading my blog! For those I know on the grid, I'll be inworld again soon, and don't forget, upcoming weekend is Relay Weekend, so make sure you visit our camp at the Relay for Life sims! We'll keep you posted by group notices!

Sommige mensen zouden het toeval noemen, anderen het lot. Toen we laatst uit gingen eten troffen we naast het restaurant slechts 1 boot aan de kade. De naam van die boot was Lollygagger, precies zoals we heten in Second Life in onze virtuele gemeenschap de Lollygaggers. Zonder die groep had ik Kilara, Firery, Del, Isa, Duda en Argo nooit ontmoet. Bedankt Kil, Firery en Del voor de gastvrijheid en voor de leuke uistapjes in jullie prachtige land. Bedankt Duda, Isa en Argo om ons te ontmoeten en bedankt allemaal voor het lezen van mijn blog. Voor degenen die ik ken uit SL, ik ben binnenkort weer inworld. En, vergeet niet dat het volgend weekend Relay Weekend is. Dus kom zeker langs op ons kamp in de Relay for Life sims, we houden jullie op de hoogte d.m.v. group notices. 

More Wildlife in the USA!

The past weeks I have seen more interesting wildlife in the Americas. Apart from a dead piglet, horses, strange birds and mosquitos I have also seen a lot of cats. That's because Firery and Del have a lot of them. In America, cats sleep in very weird positions. They do that in Holland too, but thats not the subject here. If I wanted to blog about wildlife in Holland I could do that anytime. And perhaps I will. For now, I am blogging about the wildlife in the USA. So forget about the rest. I also heard a woodpecker, and Firery told me they are big blue birds with a red quiff, just like Woody Woodpecker. They sound like a machine gun.

De afgelopen weken heb ik nog meer boeiende dieren gezien hier in de Amerika's. Behalve een dood varken, paarden, rare vogels en muggen heb ik ook een hoop katten gezien. Dat komt omdat Firery en Del een hoop katten hebben. In Amerika slapen katten in de meest rare posities. Dat doen ze in Nederland ook, maar daar gaat het nu niet over. Als ik wil bloggen over katten in Nederland dan kan ik dat altijd nog doen. Vooralsnog ben ik nu aan het bloggen over katten in Amerika. Dus vergeet de rest maar. Er zitten hier ook spechten, nou ja, ik weet niet of het dezelfde zijn als onze spechten. De beesten hier zijn zo groot als een raaf en hebben een blauw lijf en een rode kuif, net als Woody Woodpecker. Er zit er hier een in de bomen, ik heb 'm wel gehoord maar nog niet gezien. Als zo'n beest in het hout loopt te hakken klinkt het net als een Duits machinegeweer. 

Chickens in the USA are very well taken care of. Unlike in the Netherlands, people name their chickens, even when there is eleven of them. People do a lot of effort here in building a chicken house. After they have build a huge house, they continue by building them another place for the winter, and a nice porch for them to wander around. Every night people here make sure all chickens are inside and then they close the door for them. In the morning they open it again so all chickens can go out and stroll around. In the Netherlands we just let the chickens do whatever they want to do, we don't care, as long as we can dump our garden and food garbage on them and we get eggs in return.

Kippen in de VS hebben een heerlijk leventje, ze worden hier echt verwend. Amerikanen geven hun kippen allemaal een naam, zelfs als ze er wel elf hebben. Daarnaast doen ze veel moeite om een gigantisch kippenhok te bouwen. Een soort kippenvilla, en als dat klaar is gaan ze verder met een apart winteronderkomen voor deze rare vogels, en een gigantisch extra ren waar ze kunnen rondlopen. Elke avond kijken ze hier of alle kippen binnen zijn en doen ze de deur voor hen dicht. 's Morgens staan ze vroeg op om de deur weer open te doen. In Nederland flikkeren we kippen gewoon in een ren en boeit het ons verder niet zolang we ons tuinafval en voedselresten maar kwijt kunnen, en er eieren voor in de plaats krijgen. 

Squirrels are considered a pest here. You can see them everywhere, in the countryside and in the big cities. They get twice as big as Dutch squirrels. In Holland we don't see them so often, and when we do we smile, because we love our squirrels.

Eekhoorns hier worden beschouwd als ongedierte. Je ziet ze werkelijk overal, op het platteland en in de grote steden. Ze worden twee keer zo groot als Nederlandse eekhoorntjes. In Nederland zien we ze niet zo vaak. 

Flies in the USA are militant, like New York pigeons. The don't fly away when you come near to them, they just keep sitting there, cool like Fonzie. Here is a video I took of one of them.

Vliegen hier deinzen nergens voor terug. Als je dichtbij komt blijven ze gewoon zitten. Het doet ze niets, ze halen hun neus voor je op. Hier is een kort filmpje. 

Things You Would Never See in the Netherlands

During my travels in the Americas I noticed some things that you would never see in the Netherlands. Here are some examples.

Tijdens mijn bezoek aan de VS vielen me een aantal dingen op die je nooit tegen zult komen in Nederland. Hier zijn enkele voorbeelden.

This barrel next to the road is meant for girl scout deposit bottles. These contain money. If a barrel like this was placed outside in the Netherlands, without any supervision, in no time there would be someone who would stop, pop up his trunk, load up the barrel and then drove away like nothing happened.

Deze ton bijvoorbeeld. Hier deponeren de meisjes van de scouting hun collectebussen. Nou ja, collecteflessen. In Nederland zou zo'n ton nooit buiten naast de straat staan, zeker niet zonder bewaking. Binnen no time zou er iemand langsrijden, stoppen en die ton in zijn kofferbak gooien en dan verder rijden alsof er niets gebeurd was. 

This is a toilet for midgets. In the Netherlands, you would never see a urinal hanging so low. Since most of our country is way under sea level, it would be much too expensive to have to pump the sewer water up so high. Therefor in the Netherlands urinals are placed much higher, and if someone would be too small to use it, we would help them by lifting them up so they can pee.

Dit is een urinoir wat nogal laag gemonteerd is. Die hebben wij ook wel in Nederland, maar dat hoeven die Amerikanen niet te weten. 

This here is not a bar with active prostitutes, but it is a restaurant where you can eat food that is called Hookah. In the Netherlands we would make up a new name for this kind of food, since people would make jokes about it.

Dit is geen bar waar hoeren rondhangen, maar een restaurant waar je gerechten kunt eten die ze Hookah noemen. In Nederland zouden we daar waarschijnlijk een andere naam voor verzinnen. 

Same goes for Cut-Rate Liqours. Reading this text out loud and interpreting it in Dutch gives a whole new meaning to it. The Dutch blog readers will know what I mean.

Tja, wat kan ik ervan zeggen. Cut-Rate Liqours. Het is wat het is. 

Washington D.C.

On sunday Del drove us all the way to Washington D.C. to see the monuments and museums that are very known. Washington is unlike other cities, because it houses the government and president, it cannot be a city in one of the United States. It is its own district. We soon found out that things are indeed different over there. When Del drove to a parking and got out of the car to ask if it was open (it didn't look open, but there was some guy sitting in a small office) the security guard was not amused. "This is a secure government area, I don't know where you are from sir, but if you step out of your vehicle and walk onto an armed officer like that, you may loose your life!" Del was asked for his drivers license and immediately they searched the outside of the car with a mirror on a stick and some electronic device from starship The Enterprise. After that we were free to go inside and park. At least we knew the car would be very safe there.

Op zondag reed Del ons helemaal naar Washington D.C., de hoofdstad van de VS, om de bekende monumenten en musea te gaan bekijken. Washington is een unieke stad, omdat de regering daar zetelt en de president daar woont kan deze stad geen onderdeel zijn van een van de staten, om partijdigheid te voorkomen. Het is zijn eigen district, en daar staat dat D.C. dan ook voor. We kwamen er al snel achter dat het in Washington inderdaad anders is. Toen Del een parkeergarage inreed leek deze gesloten, ook al zat er wel iemand in het hok bij de ingang. Dus Del stapt nietsvermoedend uit en loopt erheen om te vragen of het open is, en hij wordt direct teruggestuurd naar de auto. De bewaker trok gelijk een autoritaire bek open: "Ik weet niet waar je vandaan komt, maar dit is een beveiligd overheidsgebouw. Als je op die manier uit je auto stapt en naar een bewapende bewaker loopt, dan zou je je leven kunnen verkiezen!" Hij mocht gelijk zijn rijbewijs laten zien en de auto werd aan de buitenkant doorzocht met een spiegel aan een stok en een of ander futuristisch electronisch apparaatje. Daarna mochten we parkeren. We wisten in ieder geval dat de auto daar veilig stond. 

Del, Firery and I went to see the White House before we walked over to the location where we would meet Argo, our fellow Hobo and Lollygagger from Second Life. Around the White House there was a lot of security too, and when one of the tourist stepped on the street, he was immediately urged to go back to the sidewalk. In Holland, we raise the flag when the King is in his house, but they don't do that here in America, also for security reasons. Also, no one came to pick me from the crowd to be invited for coffee inside, even though I was The Great Cornholio from the Ho Chunk Tribes Wooden Shoe chapter. I did see Michelle waving behind the window, but that may also have been the heat, since it was a very hot day again.

Del, Firery en ik gingen eerst richting het Witte Huis voordat we naar de afgesproken plek gingen om Argo te ontmoeten, ook een goede vriend in Second Life. Rondom het Witte Huis was er ook enorm veel beveiliging. Toen een van de vele toeristen op het wegdek stapte werd hij direct teruggestuurd door een van de Secret Service agenten die op wacht stonden. Het zag ernaar uit dat ik Obama dus niet persoonlijk zou ontmoeten. Ik werd ook niet uit de menigte gepikt om binnen te komen, ook al was ik niemand minder dan The Great Cornholio van de Ho Chunk Stam, afdeling Houten Schoenen Krijgers.  Ik heb wel even Michelle Obama achter het raam zien zwaaien, maar dat kan ook de hitte zijn geweest, want het was weer tegen de 40 graden aan. 

We met up with Argo and had a drink to cool off and rest for a while. Argo is just like Firery and Del a very relaxed personality and very pleasant company. He lives near Washintgon D.C. and told me a little bit about the buildings we saw and how life was over there. The four of us then visited a few very interesting museums, like the National History Museum, the Nature Blahblah Museum and the Native American Museum. Everything has long names in Washington. People are used to that, so they don't call it Washy like they call Philadelphia Philly. Check out some of the stuff I saw:

We ontmoetten Argo en hebben even een drankje gedaan in de schaduw om wat af te koelen en uit te rusten. Argo is, net als Firery en Del, een hele relaxte gast met een aangename persoonlijkheid. Hij woont in de buurt van Washy, en kon me het een en ander vertellen over de stad en het leven daar. Met zijn vieren zijn we daarna een aantal musea gaan bezoeken, het Nationaal Geschiedkundig Museum, een of ander Natuurmuseum en een museum geweid aan Indianen en Eskimo's, de oorspronkelijke bewoners van Amerika. In Washington heeft alles een ingewikkelde naam. Daar zijn ze aan gewend daar, dus noemen ze Washington geen Washy zoals ze Philadelphia Philly noemen, uitzonderingen zoals ondergetekende daargelaten. Check hier wat ik daar allemaal zag:

This chair here is the famous chair of Archie Bunker, a very famous no-nonsense politician in the US.

Deze stoel hier is de beroemde stoel van Archie Bunker, een bekende no-nonsense politicus in the VS. 

This watch here belonged to Abraham Lincoln, one of the most popular hsitoric figures in the history of the USA.

Dit horloge was van Abraham Lincoln, een van de meest populaire figuren in de geschiedenis van de VS. 

This is a helicopter that looks just like our army helicopter. The difference is that in the USA this chopper is in a museum, while hours is operational again since we got it back from Libya where it got stolen after a failed mission.

Deze helicopter lijkt precies op onze helicopter die we net terug hebben uit Libie, waar ie gejat was tijdens een mislukte operatie. Het verschil is dat wij de onze nog steeds gebruiken, terwijl de Amerikanen die van hun als museumstuk hebben bewaard. 

These are Dorothy's shoes. She travelled very far on them even they don't look like steady walking shoes. It is said that if you click the heels three times you instantly travel to Kansas City. I don't know wether it is right mouse clicks or left mouse clicks, you will have to find out for yourself. So click away, but don't blame me if you can't get to work tomorrow because you are in some bar in Kansas, because they work one way only.

Dit zijn de schoenen van Dorothy, die hierop een hele reis heeft afgelegd naar Wonderland geloof ik. Als je drie keer op de hakken klikt dan reis je direct naar Kansas City, zeggen ze. Dus klik maar raak zou ik zeggen, maar geef mij niet de schuld als je morgen je baas moet bellen om te vertellen dat je te laat bant omdat het in Kansas nogal uitgelopen is. Ze werken maar een kant op. 

This is an American fish. You can tell by the size of it. It's so huge that Pinnochio's father could live in there and rent out more rooms to foreign students.

Dit is een Amerikaanse vis, dat kan je zien aan de grootte. Het is zo groot dat Pinnokio's vader erin kan wonen en dan nog ruimte overhoud om te verhuren aan buitenlandse studenten. 

This is a hyperrealistic reconstruction of the head of a Neanderthal dude. It took experts years to make it. In hindsight, to save time and money they just as well could have made a cast of my ex-girlfriend's father's face, because I see a striking resemblance.

Dit is een hyperrealistische reconstructie van het hoofd van een Neanderthaler. Een heel blik experts heeft er jaren over gedaan om dit te maken. Met de kennis van nu had men heel wat geld en moeite kunnen besparen door simpelweg een afdruk te maken van het gezicht van mijn ex-vriendin's vader. Ik zie een grote gelijkenis. 

Some of the things I liked most, besides the decapitated head of my ex-girlfriend's father, are these magnificent Eskimo ritual masks. I really love primitive art, and most of all I love how the Inuit chose to shape these objects.

Enkele van de dingen die ik het mooiste vond waren deze prachtige Eskimo rituele maskers. Ik hou erg van primitieve kunst, en de manier waarop de Inuit deze objecten hebben vormgegeven vind ik ronduit prachtig. 

I had already learned that Americans love food, but I was still very surprised to learn that a whole section of the National History Museum was dedicated to it. And just like on Hoagie day, it was very crowded. I had a hard time imagining that people came to see the history of food, while there were so many more significant things from American history to see, like Archie Bunker's chair.

Ik wist al dat Amerikanen van eten hielden, maar ik was toch nog erg verbaasd toen ik zag dat een hele afdeling van het Amerikaans Geschiedkundig Museum was geweid aan voedsel. En net zoals op Hoagie Dag barstte het van het volk. Ik snap niet goed dat mensen in zulke grote getale naar eten komen kijken, terwijl er zoveel meer te zien was van echte culturele waarde, zoals de stoel van Archie Bunker.  

The Lincoln Monument was very impressive. It is made out of beautiful white limestone and it is a great example of monumental neoclassical architecture. The monument was crowded with Americans and tourists who all wanted to be on a photo with the statue of one of the founding fathers of today's America.

Het Lincoln Monument was erg indrukwekkend. Het is gemaakt uit prachtige witte stenen en het is een goed voorbeeld van een monumentaal staaltje neo-klassieke architectuur. Het was er erg druk, veel Amerikanen, maar ook veel toeristen uit het buitenland die allemaal op de foto wilden. Zo ook ik. 

Visiting Washington was great, the only bad part was the huge number of mosquitos. I got bitten about 11 times on each lower leg. I got spray now though. Let them try it again and make my day!

Washington was fantastisch. Het enige wat minder was waren de muggen daar. Het barstte ervan. Ik ben een keer of 11 gestoken op elk onderbeen. Ik heb nu een spuitbus, dus laat ze maar komen, ik neem ze te grazen de volgende keer.

Chilling at the Sassafras River!

It was another hot day last saturday, and Firery and Del took me to their friends place in Chesapeake. They had a beautiful house on the riverside and we spent an amazing day there. The water in the river was, unlike Dutch rivers, very clean and fresh. After we arrived at the house and shook hands we went to sit on the river bank. Since the lawn was very big, we didn't walk there. We drove a golf cart, just like in Elvis the Movie. I can't imagine having to mow that lawn, that must take like forever. Instead, I would strategically place goats allover so they would take care of that. Or sheep. Goats are cheaper though, I think. And sheep are more work, because instead of mowing the lawn every month you have to mow the wool from the sheep. And that seems like a nasty job to me, I would rather mow the lawn. Anyway, it was great to sit next to the river and watch people waterskiing and stuff.

Het was weer een hele warme dag afgelopen zaterdag (37 graden) en Firery en Del namen me mee naar vrienden die een mooi huis hebben aan de Sassafras rivier. We hebben daar een heerlijke dag gehad. De rivier was erg ondiep, met heel helder en schoon water, heel anders dan een Nederlandse rivier. Dit water stonk ook niet. Nadat ik kennis had gemaakt met gingen we naar de rivier om daar lekker in de schaduw van een boom te zitten met een drankje. De rivier ligt aan hun achtertuin, maar hun gazon was zo groot dat we niet te voet gingen, maar met een golfkarretje naar de oever reden.  

I had never been on a jetski before, so Beth took me for a ride on one. It was amazing. I didn't know these things could run so fast, it is like riding a motorbike on the street. I had to hold on tight to the machine so I didn't fall of while accelerating. We went all the way down the river to a small yacht harbor and Beth told me more about the surroundings there. She grew up living next to the river, which must be amazing I think. Later on they tied a raft on a rope behind the speedboat. People can get on the raft and hold on tight, while the boat accelerates and makes turns. I got on it and was told to hold on tight again. Beth drove the boat and I was pulled over the water high speed. In the corners the raft I was on even got airborne. I fell off twice, landing in nicely warm water to be picked up again. This was great fun. Del made a video of me on the raft, which I will try to post here later.

Ik had nog nooit op een jetski gezeten, dus Beth nam me mee achterop zo'n apparaat. Ik had geen idee dat die dingen zo hard konden. Ik moest goed vasthouden om er niet achterover af te duikelen tijdens het optrekken. We zijn een stuk de rivier af gevaren en Beth vertelde me meer over de omgeving. Ze is daar aan het water opgegroeid. Later bonden Beth en kornuiten een soort rond rubberen vlot met een touw aan de speedboot. Vervolgens voeren ze met hoge snelheid over het water en maakten scherpe bochten, waardoor dat vlot naar buiten werd geslingerd. Ik ben als eerste op dat vlot gaan liggen en mij was verteld om stevig vast te houden. Heerlijk is dat, op zo'n vlot, een achtbaan is er niks bij. In de bochten ben ik met vlot en al los gekomen van het water, en koste het me veel moeite om vast te blijven houden. Ik ben er twee keer afgedonderd, en belandde met een flinke vaart in de rivier. Het water was heerlijk warm, dus dat was verder geen probleem. En ze vertelden me pas achteraf dat er ook slangen in rondzwommen. Toen ik dat had gehoord ben ik dat water ook niet meer in geweest. 

These animals you see here were all caught on the riverside. The crabs originally have blue scissors, but after cooking them they turned red. They were a lot of work to take apart and get the meat out, but they turned out to be a real delicacy. Hunter caught a black snake, that would be grilled later in the day. I was told that snake tastes like chicken, so I was willing to try it.

De dieren op de foto's hier zijn allemaal gevangen naast de rivier. De krabben zijn blauwe krabben, die na het bereiden rood kleuren. Het was een een karwei om die dingen te pellen onder samoerai zwaard zoals ik gewend ben, maar ze bleken wel heel erg lekker. Hunter had een zwarte slang gevangen die later op de dag gegrild zou worden. Mij was verteld dat slang net als kip smaakt, dus ik was wel bereid om dat een keer te proberen. 

Americans like to play a game called Cornhole. It is the most popular game since horseshoe throwing became less popular. Pete explained the game to me and gave me some advice as well as motivational support during the game. The object of the game is to throw a small bag filled with corn into a hole in a wooden board. Now I am not an athletic guy at all, and I really suck at any game that involves a ball or throwing anything. However, I turned out to be a real cornholing talent and threw one bag after the other into the hole, leaving the other team in deep shame. Because of my amazing performance during the game, Beth and Donna, who are of native blood of the Ho Chunk tribe, honored me by accepting me as a tribe member with the name The Great Cornholio. After that I told stories about my great adventures in the Wooden Shoe tribe in our soccer war against the germans, the rescue of the lowlands by filling up holes in the dyke with eleven fingers, and my big successes in bagwalking and cookie snapping on Queens day. The Americans breathlessly listened to my stories and after putting my autograph on the cornhole bags it was dinnertime.

Amerikanen spelen graag een spel met de naam Cornhole. Het is daar erg populair sinds het hoefijzer gooien populariteit verloor. Bij het spelen van Cornhole moet men zakjes met mais erin door een rond gat in een plank gooien. Pete gaf me wat tips en moedigde me op Amerikaanse wijze aan. Nu ben ik absoluut niet goed in sport, zeker niet als er met dingen gegooid moet worden, maar Cornhole spelen blijkt een van mijn talenten te zijn. Het ene zakje na het andere gooide ik in het gat en de Amerikanen konden niet anders dan schaamtevol toekijken hoe ik het andere team verpletterde. Vanwege mijn exceptionele prestatie in dit spel werd ik door Beth en Donna, die gedeeltelijk van indaans bloed zijn en lid zijn van de Ho Chunk stam, opgenomen als bloedbroeder met de naam The Great Cornholio. Daarna luisterden ze allemaal ademloos toe terwijl ik verhalen vertelde van mijn eerdere avonturen als lid van de Houten Schoen Stam in onze voetbaloorlog tegen Duitsland, het redden van de lage landen door gaten in de dijk te vullen met mijn elf vingers en mijn prestaties bij het zaklopen en koekhappen op Koninginnedag. Nadat ik mijn handtekening op de Cornhole zakjes had gezet was het tijd voor het avondeten. 

When Americans have dinner, they put out more food than we do at an average Dutch wedding. Also, they like to have their meat grilled until it's almost black. We don't do that in Holland, but it tastes great! The meat on the grill that looks like cut up eel is the snake. There were also spareribs, shrimp, corn, different kinds of salad, aspergus lasagna, broccoli and watermelon. In America people don't peel the aspergus, they just eat them with the green stuff still on it. Everything was delicious, the snake however was a little tough to eat. It resembled a cut up bicycle tire. The taste was nice, but the substance was like tough rubber, I could hardly get my teeth in it. Hunter offered me another piece of the snake multiple times, but i thanked him for the offer and ate the spareribs instead. As a desert we had great homemade icecream that Firery brought.

Als Amerikanen eten dan zetten ze meer gerechten op tafel dan op een gemiddelde Nederlandse bruiloft. Ook houden ze ervan om hun vlees te grillen totdat het zwart is. Zeer ongebruikelijk in Nederland, maar het smaakt heerlijk. Het vlees op de gril dat eruit ziet als een in stukken gesneden paling is de slang. Daarbij hadden we spareribs, garnalen, maiskolven, salades, asperge-lasanga, broccoli en watermeloen. In Amerika pellen ze hun asperges niet, ze eten die gewoon met schil en al op. Het smaakte allemaal heerlijk, behalve de slang, dat was meer een soort fietsband qua substantie. Ik heb een stuk geprobeerd, maar kreeg het niet echt voor elkaar om de rubberachtige stukken vlees eraf te schrapen. Hunter heeft me zo'n 1.276 keer een tweede stuk slang aangeboden, maar ik heb vriendelijk bedankt en ben maar spareribs gaan eten. Als desert hadden we heerlijk zelfgemaakt roomijs van Firery. 

Here is a picture of us together, except Firery who took it, and Guido, who told these great stories in a New York accent. I hope to learn that accent one day. From left to right you see Pete, Del, Steve, Kate, Beth, The Great Cornholio, Hunter, Donna and Nick. Thank you guys for a wonderful day, I had such a great time!

Hier is een foto van de hele groep samen, behalve Firery, die de foto nam, en Guido, die ons prachtige verhalen vertelde met een zwaar New York accent, iets dat ik ooit nog hoop te leren spreken. Van links naar rechts zie je Pete, Del, Steve, Kate, Beth, The Great Cornholio, Hunter, Donna en Nick. Bedankt allemaal voor een prachtige dag, ik heb me uitstekend vermaakt! 

Shopping in the USA!

The mall, I was there! The mall, where all these teenage kids in comedy shows say they are going to when they leave the house. Firery took me to this magical place yesterday, and it was amazing. Somewhere next to a road suddenly a mall appears. In Holland we only have malls in city centers, where there is no room to park, let alone put the things you bought in a car. Thats why you see people in Holland riding bikes while they are moving furniture, 10 grocery bags or a widescreen TV. Over here in America where the malls are in the middle of nowhere they have a lot of parking places. And from there you only walk 5 minutes to be inside a mall where they sell anything. Not just normal things, oh no! They sell the weirdest things here!

Een winkelcentrum in de VS ligt niet midden in het centrum zoals bij ons, maar is doorgaans gebouwd naast een snelweg temidden van een oceaan van parkeerplaatsen. En in een mum van tijd zijn de parkeervakken allemaal gevuld en loopt iedereen te winkelen, overdekt, met airconditioning. Vanaf de parkeerplaats is het maar vijf minuten lopen naar de winkels, en als je het een en ander hebt gekocht dan dump je dat in de auto en loop je weer terug. Ze verkopen hier vanalles, en dingen zoals kleding en elektronica zijn hier stukken goedkopen dan in Nederland. Vooral in Delaware, waar ze niet aan BTW doen. 

These weird things weren't actually for sale. They are temporary socks to wear when you try on shoes in the store. A kind of foot condoms. I am not sure, but they might have tricked me into wearing the female ones. Well, thats what they looked like.

Deze rare dingen waren niet te koop, maar werden gratis verstrekt om schoenen mee te passen. Een soort voetencondooms. Ik weet het niet zeker, maar ik vermoed dat ze me voor de gek gehouden hebben door mij de damesversie te geven. Het waren namelijk een soort panty sokken. Zonder tenen erin, want blote zweettenen met het passen zijn geen probleem. 

These pink birds aren't used for decorating gardens or ponds, they are for drinking beer of. The beer goes into the hollow bird, and then you put the birds head in your mouth, I think. In America, there is a big variety of strangely shaped objects that turn out to be beer glasses or cups. When you are in University here, you can recognize the cool kids by the big pink plastic birds they are holding.

Deze roze plastic vogels zijn niet voor tuindecoratie of om je vijver op te leuken, maar ze zijn om bier uit te drinken. Aan de bar staat er dan iemand bier in de plastic anus te gieten, en om de vogel leeg te drinken moet je de kop in je mond steken. ze verkopen hier allerlei rare objecten om bier uit te drinken. Als je op een Amerikaanse universiteit rondloopt dan herken je de coole gasten aan de grote roze plastic vogels in hun hand. 

In America, people love to express themselves in all kinds of ways. One of the ways is clothing and apparel. In the mall you can find stuff to express pretty much anything. This hat for instance is perfect for ugly women, or for beautiful women with a terrible personality.

In de VS houden mensen er van om zichzelf te uitten op allerlei manieren. Een daarvan is kleding en accesoires. Deze muts bijvoorbeeld is perfect voor lelijke vrouwen, of voor hele mooie vrouwen met een verschrikkelijk karakter. 

In the mall there are no erotic or sex toy shops like we have in Holland. However, I managed to find this mysterious item in a regular supermarket. The Pocket Hose (it grows to 50ft!). I am not sure in which situations people make the decision to put a hose in their pocket, but it can be handy when you are in need of one, although I have no clue when that would be the case.

In het winkelcentrum hier zijn er geen sexshops zoals in Nederland, maar ik vond wel dit vreemde object in een reguliere supermarkt. Vrij vertaald: De Zak Slang (groeit tot 15 meter!). Ik heb geen idee wanneer iemand besluit om de zakslang in zijn broek te stoppen, voor het geval dat, maar het zal wel handig zijn als je eens ergens bent en je hebt er hard een nodig. No pun intended. 

In the Netherlands we teach our children not to play with their food. Eating is serious business in our country. I was very happy to see that in the USA they use their imagination to make eating more fun, especially when eating peas. This plate is designed for playing with food! If you didn't like your beans or carrots, you can use them to make a very angry face. With ketchup there are many ways to turn your plate into a massacre. I think we really need these in the Netherlands.

In Nederland leren we onze kinderen om niet te spelen met eten. Hier in Amerika gebruiken ze hun fantasie om eten voor kinderen juist speels te maken. Zie hier dit bord, speciaal ontworpen om het gezicht te bewerken met je vreten. Als het niet smaakt kan je een erg boos gezicht maken, en met ketchup zijn er legio mogelijkheden voor een waar bloedbad.

Celebrating Independence Day

On the 4th of July the Americans celebrate Independence Day. In Holland, we have Liberation Day, when we go to rock concerts and party a lot. Americans celebrate their Independence from the English and the Aliens in a different way. They get together and have a barbie queue (a row of barbies) or enjoy a brunch together. Firery and Del took me to their friends house, Mary and Les, who had invited a lot of people over. They made a huge food feast, with more food than I ever saw on a Dutch wedding. I didn't know what most of the food was, but it looked great and tasted awesome. The people were very nice, and I even got to speak Dutch with a couple who moved to the USA from Holland 47 years ago. Their Dutch was very sophisticated, and they spoke it very well even after all those years. I noticed, that Mary and Les, just like Firery and Del, took care of their neighbours pets. I guess that is very common in the USA. In Holland we just complain about our neighbours pets, and throw rocks at them to chase them away. I also saw humming birds in their garden, very tiny birds, the size of American bugs, who can fly in an amazing way and very fast, and who don't look like Bigbird at all. They keep floating in the air like a tiny helicopter drone.

Op 4 Juli vieren de Amerikanen onafhankelijkheidsdag. In Nederland hebben we Bevrijdingsdag waarop we vieren dat we bevrijd werden van de Duitse bezetting, en tegenwoordig doen we dat met voornamelijk popconcerten en feestvieren. Amerikanen vieren hun onafhankelijkheid van Engeland, en van buitenaardse wezens, die de wereld enkele jaren geleden aanvielen, zoals te zien was in de Reality Docu Independence Day. Will Smith, die later acteur is geworden, speelde een belangrijke rol in die strijd. Firery en Del namen me mee naar vrienden, Mary en Les, die een hele hoop mensen hadden uitgenodigd voor een brunch. Er waren heel veel vriendelijke mensen, en ik heb ook nog wat Nederlands kunnen spreken met een ouder stel die 47 jaar geleden naar de VS zijn verhuisd. Ze spraken nog erg goed Nederlands viel me op. Mary en Les hadden een gigantische brunch voorbereid, op een lange tafel stonden prachtige en heerlijke hapjes en allerlei gerechten die ik nog nooit gezien had. Er stond meer eten dan op een gemiddelde Nederlandse bruiloft. Ook viel me op dat deze mensen, net als Firery en Del, zorgden voor de huisdieren van de buren. Ik krijg het vermoeden dat dit erg gangbaar is in de VS. Ook zag ik humming birds, ik weet even niet hoe we die in het Nederlands noemen. Ik heb ze in Nederland ook nog nooit gezien. Het zijn hele kleine vogeltjes die absoluut niet op Pino lijken, en ze zijn heel erg snel. 

In the afternoon Del took me along for an explorational photo shoot. His hobby is to find abandoned buildings and to make photographs of them and in them. When Del and Firery were visiting Holland, I joined them on an exciting adventure to a Belgian abandoned house. Today, Del took me to an amazing place. In a town nearby there was an old school for boys, that later was used to train military, and had been abandoned since 1976. The terrain was huge, with multiple buildings on it, and most of the roads and paths were overgrown by weeds and bushes. While we were walking there we even saw a big deer running away, and vultures circling in the sky. On most buildings the doors and windows were closed with plywood boards, but we found a few that were open. It was really exciting to be discovering such a magical place, and to make photo's there. Here is some of the shots I made:

In de middag ging ik met Del mee op avontuur. Zijn hobby is om verlaten gebouwen te fotograferen, en in een nabijgelegen dorpje stond een oude jongensschool, later gebruikt voor het opleiden van militairen en verlaten sinds 1976. Het hele complex bestond uit een grote campus met een stuk of 20 19e eeuwse gebouwen. Prachtige granieten trappen, en monumentale ornamenten en zuilen. De wegen en paden op de campus waren bijna helemaal overgroeid door onkruid en struiken. We zagen zelfs een hert wegrennen en aasgieren rondcirkelen. De meeste gebouwen waren afgesloten met multiplex panelen, maar sommige waren toegankelijk. Het was erg bijzonder om op zo'n plek rond te lopen en foto's te maken. Zoiets als dit bestaat gewoon niet in Nederland. Hier zijn wat plaatjes die ik geschoten heb:

In the evening of the 4th of July there are big firework shows everywhere, like we have in Holland on New Years Eve. However, if you go into a town to see fireworks, you will have to take into account that everyone is doing the same, and in the USA everybody goes by car. Traffic jams and parking are a real problem on these occasions, and some Americans, even though they are very patriotic, will not go and see the fireworks. Now I've seen fireworks before, and I don't like traffic jams, so I was happy that Firery and Del had a somewhat different suggestion. We drove op on a mountain (they call it a hill) and we watched the fireworks from there. It was amazing. We could see firework shows in 6 towns at the same time. From the mountain we could even see as far as New Jersey. We also heard a deer near, it was sniffing the ground. I have no clue what deer wanna find in the ground, but they surely put a lot of effort in searching it. Also very impressive is the number of stars that are visible here. In Holland we grew up with the idea that there are only a handful of stars, because thats all we see. Over here however, you can even see dense clouds of stars, it's crazy.

's Avonds op 4 Juli vieren de mensen hier hun onafhankelijkheidsdag met veel vuurwerk. Eigenlijk net zoals wij nieuwjaar vieren, alleen steken ze het hier af zodra het donker is. Veel mensen gaan naar een nabijgelegen stadje om de vuurwerkshow te bekijken, maar omdat iedereen met de auto gaat wordt dat elk jaar een file en een parkeerprobleem. Sommige Amerikanen kiezen er dan ook voor om maar niet te gaan, hoe vaderlandslievend ze ook zijn. Firery en Del namen me mee naar een berg (zij noemen het een heuvel) van waaruit we aan de horizon het vuurwerk in 6 stadjes tegelijk konden zien, een prachtig gezicht. We zagen vuurwerk tot in New Jersey, zo'n 50 kilometer verderop. Wat ook indrukwekkend is, is het aantal sterren dat je hier kunt zien. Omdat er in Nederland zoveel lichtvervuiling is zie je er maar een paar. Hier echter zie je pas echt hoe immens veel er zijn, niet normaal!

Tomorrow I will go shopping with Firery, and gain more insight into American shopping culture and behaviour. For now, I gotta get me some sleep, and dream of American cheerleaders who throw green cards, dollars and Camero car keys towards me.

Morgen ga ik winkelen met Firery, en hoop ik meer inzicht te krijgen in Amerikaanse winkelgewoontes en -gedrag. Voor nu ga ik pitten en dromen van klompen, windmolens en moeders versgemaakte groentesoep. Denk ik. 

Wildlife in the USA

The difference in wildlife in the USA compared to Holland is huge. Where in the Netherlands we only see small bugs and sometimes a rabbit or birds, in the USA there are many kinds of animals around, even in a big city like New York. Also, animals behave differently over here. While in the Netherlands pigeons are very friendly and even a symbol of peace, in New York they are very territorial and they attacked me when I was sitting in a park.

Het verschil tussen dieren in Amerika en Nederland is erg groot. Waar we in Nederland alleen kleine insecten hebben en hier en daar een konijn en wat vogels, in de VS barst het van de dieren. Zelfs in een stad als New York, waar ik niet alleen eekhoorns en duiven zag, maar ook hele vreemde dieren. Meer daarover zometeen. Wat ook opvalt is dat dieren zich hier heel anders gedragen. Duiven bijvoorbeeld, zijn in New York erg territoriaal en zelfs agressief. Hier zie je bijvoorbeeld hoe ik van een muurtje in een park verjaagd werd door een duif.

I've blogged about the locusts before, I saw them in Rosendale, NY. I haven't seen any of them down in Delaware though, but maybe Firery cooked and ate them, since she likes cooking a lot. They do have fireflies down here too, but they seem slightly different. They have a more greenish light and they blink slower than the ones upstate New York.

Ik heb eerder geblogd over deze rare insecten (zie foto) die eens in de 17 jaar boven de grond komen. Ik heb deze beesten hier in Delaware nog niet gezien, maar wellicht waren ze er wel en heeft Firery ze allemaal gevangen en opgegeten. Firery houdt van koken namelijk. Ze maakt ook zelf ijs, ik heb zojuist het lekkerste chocolade ijs ooit geproefd. 

Next photo is a cat. Now we have cats in Europe too, but the cats here seem a little weird though. When I couldn't sleep last night and went out for a smoke, I saw 5 cats bend over blueprints of the chicken house, probably trying to find a way in there. They spoke Klingon and seemed to be in posession of alien technology. When they noticed me they took of their uniforms and acted as if there was nothing wrong. Cats in Holland don't have that kind of weird behaviour. Dutch cats just work in factories making machinery parts and they only get out during breaks to play dice and simultanious farting towards Germany.

Op de volgende foto is een kat te zien. De katten hier slapen doorgaans, ik heb ze nog niet zien jagen. Er komen er wel steeds meer bij, want de buren hier hebben vaak kittens waar ze niet voor zorgen, en binnen no time hebben die de weg gevonden naar Firery en Del die wel voor de beesten zorgen. En zo krijgen Firery en Del er dus steeds meer bij...

And here you can see a cat guarding a turtle that was just set free...

En hier zie je een schildpad, en een schildpad verkleed als een kat. Let op het hyperrealistische kattenpak dat deze schildpad draagt...

Next picture is not so clear cause I had to take it quickly, but if you look carefully you can see a deer walking in the back of Kil's garden. There were two over here in Firery's garden, but I wasn't fast enough to take a picture of them. The moment you move they run away. Amazing to see them in the wild though, I never saw that before.

Hier zie je (een beetje onduidelijk want ik moest snel een foto nemen) een hert. Die lopen hier gewoon door de tuin heen, niks bijzonders. 

One of the most interesting animals in the USA is what the call an Elmo. They are some kind of reddish  monkeys who walk on two legs and are very lovable. They come in different sizes, most are about one to two feet tall. In New York I saw a big one though, as you might have seen in my blog about our day in NYC.

Een van de meest bijzondere dieren hier is de Elmo. Het zijn een soort apen met een rode vacht die op twee benen lopen. Ze zijn erg vriendelijk. De meeste zijn tot een halve meter groot, maar soms worden ze groter, zoals je wellicht al hebt kunnen zien in mijn blog over onze dag in NYC.

A smaller specimen I found in Saugherty, but it seemed like it was dead and stuffed. Or it was catatonic. Or mummified. Or just fooling me. I don't know.

Een kleiner exemplaar vond ik in Saugherty, maar deze leek dood en opgezet. Of was katatonisch. Of gemummificeerd. Of katatonisch en dan gemummificeerd. Of het beest hield me voor de gek. Ik weet het niet, ik weet het niet!

I finally found one in Delaware that was showing me more of its behaviour. These animals are hilarious.

In Delaware vond ik er eindelijk een die wat actiever was. Grappige beesten zijn het. Oordeel zelf: